Het Toscaanse heuvelland

Gisterenochtend vertrokken van de camping richting Florence, bewolkt, beetje fris en wat natte spulletjes. Maar eerst nog even een bakkie koffie met PNH-collega Jan K en zijn vrouw Hilde, die ook op de camping waren. Inmiddels was de zon weer gaan schijnen. En ook gisteren vloog de tijd weer, een korte rit, maar toch pas ruim na de lunch op de camping. Een rommelige en vieze camping. Hier zagen we ook Jan en Veronica weer, een wonder, want hun tentje stond verscholen achter een haag. Aan het einde van de middag weer dreigend onweer en wat grote spatters, toch de wandelafdaling naar Florence aangevangen. We waren er al eerder geweest, maar de kathedraal was toch weer erg imposant. De straten vol met toeristen, souveniershopjes, veel kleine terrasjes op de pleinen die naar mijn idee afbreuk doen aan de ruimtes van de pleinen. De terrasjes zijn verhoogde plateautjes omringd met glas, ze maken geen deel uit van de pleinen, maar zijn losse obstakels. In de avond lekker gegeten( jawel, op zo een terrasje ) en Jan trakteerde ons opbijzondere dessertwijn met koekjes die je daarin sopt, doe je dat niet, dan heb je de kans om je tanden te breken. Ook vannacht weer tot diep inde nacht een feestje op de achtergrond, wat wordt het straks? De camping nu in Siena is heel rustig, het voelt hier wel prettig, maar hopen dat het zo blijft. besloten om geen dag in de musea van Florence door te brengen, het buitenleven met het fietsen is toch onze primaire focus. Aan het einde van de rit wacht Rome, daar maar meer cultuur doen. Vandaag was pittig, die Toscaanse heuvelen zijn dan misschien niet zo heel hoog, maar wel af en toe heel gemeen. Het hoogste punt op de GPS van Jelle was 600 meter, totaal hebben we 1300 meter geklommen, met vaak hellingen van boven de 10 %. jelle heeft zoals altijd goede benen, hij trapt rustig door en haalt mij zelfs af en toe in, ongelooflijk. Ik vond de hellingen, het schakelen, kijken naar het asfalt om kuilen te ontwijken, hopen dat de accu niet te snel leeg raakt, de combinatie van koude en warme windvlagen best pittig, maar misschien dat na ruim 3 weken fietsen de vermoeidheid wat toeslaat, mag dat?? Na een middagpauze met een dutje hebben we een fantastische afdaling, 7 km als een brommer naar beneden, snelheden tussen de 30 en 50 km per uur, prachtig uitzicht over het Toscaanse heuvelland, met olijven, bloeiende bermen met veel gele brem en wijn (de Chianti komt hier vandaan). Af en toe kijkt Jelle even om of ik er nog ben, maar ook ik kelder met grote vaart naar beneden. Morgen een rustige dag, in de ochtend Siena bezoeken en dan 30 km heuvelfietsen, moet lukken.