Geen tijd voor rustpauze
Door: Jelle
Blijf op de hoogte en volg Marieke
30 Juni 2013 | Italië, Capodimonte
We zouden pizza eten op de camping en het zou vandaag een rustdag worden, maar dingen lopen soms anders. Het is weekend en op de camping is het feest: disco tot 12 uur 's nachts. In het dorp pizza gegeten en in bed de oordoppen in dus. Bij wakker worden ging de TV bij de buurman weer aan. Wat doen we hier? Dus gaan we fietsen, naar het Laco di Vico, een natuurreservaat, omringd met het grootste hazelnotenboomgaarden-gebied van Europa. We eten al vier weken Nutella, dus dat inspireert. Het fietsen ging perfecto, geen moeie benen. Temperatuur loopt weer op tot 30 graden. Marieke vindt haar remmen vreemd doen, dus de technische man gaat er naar kijken, morgen. Op de camping Nature (gelukkig geen naturisten) starten we in volledige rust en stilte. Tot.... ongeveer 100 kinderen arriveren. Het kakelt op vrolijke manier, in rap Italiaans. We eten een eigen pasta, en we zien jonge meiden in badjas naar de douchehokken schuifelen. Er is overal leiding, dus volgens mij gaat de nachtrust niet verloren.
Marieke vraagt: hoe ervaar jij het fietsen (want zij heeft in de blogs meermalen haar verhaal vertelt). Allereerst een kleine teleurstelling te melden, het is echt onzin dat je 'groeit' tijdens de reis. Elke morgen voel je je benen, zit de inspanningen van de vorige dagen nog in de kuiten, dus elke berg is opnieuw een uitdaging. Het fietsen zelf gaat mij goed af, gelukkig, ik vind elke keer mijn tempo en kom boven. En natuurlijk, als ik dan na 80 km fietsen lekker onder de douche sta, ben ik blij, tevreden en voel ik de moeheid van de zojuist geleverde inspanning. De omgeving is telkens anders, het verkeer is zeer vriendelijk (weg is de fabel van de macho-Italiaan die permanent zijn hand op de claxon heeft) en dat laatste is in Toscane fijn, want hier geen vrijliggende fietspaden, enkel autowegen. O ja, mijn kont, ik heb drie fietsbroeken mee, en eentje zorgde voor irritatie, stom. Niet meer gedragen. Vanaf dat moment geen problemen meer, gewoon regelmatig wisselen tussen de andere 2. Trots op mijn Koga, die loopt als een zonnetje en trots op Marieke die gewoon elke berg beklimt als een berggeit (met turbo). Samen begonnen en straks samen eindigen in Rome!! Maar morgen .... onze rustdag.
Marieke vraagt: hoe ervaar jij het fietsen (want zij heeft in de blogs meermalen haar verhaal vertelt). Allereerst een kleine teleurstelling te melden, het is echt onzin dat je 'groeit' tijdens de reis. Elke morgen voel je je benen, zit de inspanningen van de vorige dagen nog in de kuiten, dus elke berg is opnieuw een uitdaging. Het fietsen zelf gaat mij goed af, gelukkig, ik vind elke keer mijn tempo en kom boven. En natuurlijk, als ik dan na 80 km fietsen lekker onder de douche sta, ben ik blij, tevreden en voel ik de moeheid van de zojuist geleverde inspanning. De omgeving is telkens anders, het verkeer is zeer vriendelijk (weg is de fabel van de macho-Italiaan die permanent zijn hand op de claxon heeft) en dat laatste is in Toscane fijn, want hier geen vrijliggende fietspaden, enkel autowegen. O ja, mijn kont, ik heb drie fietsbroeken mee, en eentje zorgde voor irritatie, stom. Niet meer gedragen. Vanaf dat moment geen problemen meer, gewoon regelmatig wisselen tussen de andere 2. Trots op mijn Koga, die loopt als een zonnetje en trots op Marieke die gewoon elke berg beklimt als een berggeit (met turbo). Samen begonnen en straks samen eindigen in Rome!! Maar morgen .... onze rustdag.
-
01 Juli 2013 - 01:14
Marjolein:
Die rustdag hebben jullie verdient! Ik denk dat ik mijn hele vereniging heb verteld over jullie reis. De reacties blijven prachtig!:) succes met de laatste loodjes! -
01 Juli 2013 - 20:03
Astrid:
Hoi Marieke,
Zie ik nu pas, dat ik kan reageren op al je verhalen! Die techniek ook...
Het lijkt me een barbaarse klus om zoveel te fietsen, maar ik lees dat je er toch veel plezier aan beleeft, gelukkg maar.
Ik wens je nog heel veel energie, chi of wat je ook verder nodig hebt!
Hartegroet
Astrid
www.de-wensster.nl -
02 Juli 2013 - 14:49
Marcel:
Ik kan jullie echt een naturisten camping aanbevelen!
Rust, ruimte, stilte en het belangrijkste: respect voor elkaar, zonder vooroordelen, poeha of uiterlijk vertoon. Volgens mij past dat prima bij jullie! Gelukkig leiden er meerdere wegen naar Rome! Veel plezier, samen! groetjes marcel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
