Over de Apenijnen en Boulogna

Vandaag dus weer een zware etappe, de zwaarste van deel 2 van de Reitsma route. Vanmorgen met lekker weer al weer vroeg van de camping vertrokken. Doordat het zondag was, gisteren geen brood voor het ontbijt kunnen inslaan, dus eerst langs de supermarkt. De hele dag staat in het teken van klimmen. Gisteren heeft Jelle beide fietsen weer bergklaar gemaakt. Zijn ketting glimt weer als een zonnetje en mijn motertandwiel is omgedraaid ( ja, Jelle is heel handig!), dus ook mijnfiets rijdt weer erg lekker. Jelle rijdt rustig omhoog en verdeelt zijn spierkracht over de dag. Ik moet mijn accukracht verdelen. Ik kan heel makkelijk in de Highstand omhoog fietsen, maar bereik ik dan wel de pas? Dus waar mogelijk in eco, de steilere stukken in Normaal en heel af en toe in High. na 55 km en met nog 16 % accu bereik ik de pas, we hebben ruim 900 meter geklommen. Gelukt!!! De Appenijnen zijn prachtig, kleinschalige akkers, veel goudgeel koren, stukken bos, af en toe een rots, heel afwisselend, een soort Limburgs heuvelland in het groot. Het is genieten, lekker zonnetje en niet te warm. Onderweg 5 meisjes die lekkere limonade en kersenjam aan de man brengen. Nu zit ik te typen in het cafe op de pas, de accu moet weer wat voller. Inmiddels is het lekkere weer weg, de lange broek en trui zijn aangetrokken, buiten is het grijs en het dondert wat. We besluiten om niet op de berg te gaan kamperen, maar nog wat verder te rijden, het dal weer in.
Gisterenavond Bologna bezocht, een stad met een heel eigen karakter. Grote massale gebouwen, hoge gevels, veel corridorpassages met oude Romaanse zuilen en luxe winkeltjes. van buiten heel oud, van binnen superchique en modern. Zittend op een terrasje kwamen we Jan en Veronica weer tegen, dus gezamenlijk verder geborreld. 7 euro voor een glaasje wijn of pils, best pittig. Totdat bleek dat we er wat kleine hapjes bij konden halen, dus onze kleine bordjes propvol geschept en ons voorafje was binnen. daarna in de studentenwijk gezellig gegeten en gedronken, met een echt Italiaans ijsje toe. Dan 10 km metsneltreinvaart teruggefietst naar de camping en zowaar vrij goed geslapen, eindelijk eens geen trein, autoweg of feestje op de achtergrond. Het idyllische beeld van kleinschalig kamperen in de natuur is, zo is onze ervaring, meestal ver te zoeken.

Zo, nu dus op de camping in het dal,in s. Piero a Sieve, beland.Het dreigende onweer op de pas heeft ons nu 4 x ingehaald. De eerste plensbui kregen we vlak na vertrek van de pas, beiden geheel doorweekt, binnen 5 seconden dreven we in onze schoenen. Dus maar gewoon doorgefietst, een lekkere afdaling, wel opletten met de waterstromen, voorzien van oliesoplaagjes. Prachtig uitzicht over de Appenijnen, hier wat meer bebost en ruiger dan de noordzijde. Onderweg nog 2 x een hoosbui. Op de camping de tent nog net droog opgezet en nu hoost en onweert het hier. Na een zalige warme douche hebben we met een pilsje en wijntje ons intrek genomen in het restaurant. Morgen richting Florence.

We zijn trouwens blij verrast met het grote aantal mensen dat ons blog leest! Inmiddels schieten we aardig op. Na Florence nog 6 dagetappes. Inmiddels hebben we meer dan 1900 km gefietst.